Bir gün bir derviş, bir kucak dolusu elma ile bayırlar aşan bir genç kıza rastlamış. Bozkırın sıcağında yorgunluktan al almış kızın yanakları. -“Nereye gidersin? Ne doldurdun kucağına?” diye sormuş derviş. Uzak bir tarlayı işaret etmiş kız ve: -“Sevdiğim çalışıyor orada. Ona elma götürüyorum.” demiş. -“Kaç tane” diye soruvermiş derviş. Kız şaşkın bir halde: -“İnsan sevdiğine götürdüğü şeyi sayar mı hiç?” deyivermiş. Ve usulca koparıvermiş derviş, elindeki tespihin ipini… Güvence Arşiv... Hüseyin Güven